Wat is een vaststellingsovereenkomst?
Een vaststellingsovereenkomst (VSO), ook wel beëindigingsovereenkomst genoemd, is een overeenkomst tussen een werknemer en een werkgever om tot een einde van het dienstverband te komen. De voorwaarden van deze beëindiging van het dienstverband worden door de werknemer en werkgever, of hun advocaat/advocaten/jurist(en), in deze vaststellingsovereenkomst opgenomen. De vaststellingsovereenkomst wordt vaak gebruikt om zonder tussenkomst van de kantonrechter of het UWV tot een rechtsgeldig einde van het arbeidscontract te komen.
De risico’s
Een vaststellingsovereenkomst geeft in beginsel aan dat zowel de werknemer als de werkgever akkoord gaan met de beëindiging van het arbeidscontract. Echter, de afspraken zijn vaak complex en kunnen grote gevolgen hebben voor zowel de werknemer als de werkgever.
Zo is het voor een werknemer belangrijk om de werkloosheidsuitkering (WW-uitkering) veilig te stellen. Een werkgever doet er goed aan om de bedenktermijn van een werknemer, waarbinnen de werknemer zonder opgaaf van redenen de vaststellingsovereenkomst kan ontbinden, goed op te nemen in de vaststellingsovereenkomst. Verzuimt de werkgever om het recht van ontbinding op te nemen, dan krijgt de werknemer namelijk een termijn van drie in plaats van twee weken om de vaststellingsovereenkomst zonder opgaaf van redenen te kunnen ontbinden. Verder kunnen in een vaststellingsovereenkomst afspraken worden gemaakt over onder andere een beëindigingsvergoeding (transitievergoeding), het al dan niet opnemen van niet-genoten vakantiedagen en een vergoeding voor juridisch advies.
Kortom: Het is altijd verstandig om de vaststellingsovereenkomst te laten controleren door een advocaat of jurist.
